24 Şubat 2014 Pazartesi

NEO İMPRESSİONİSM-YENİ İZLENİMCİLİK


YENİ İZLENİMCİLİK (NEO İMPRESSİONİSM)

yeni-izlenimcilik
Resim yüzeyini küçük fırça darbeleriyle oluşturulan renk noktacıklarıyla düzenleme anlayışı, izlenimciliğin bir sonraki aşaması olarak değerlendirilmiştir. Bu anlayışa bağlı sanatçılar kontur ve çizgisel öğeler kullanmayıp, sayısız renk lekeleriyle çalıştıklarından, Yeni izlenimcilik karşılığı olarak Noktacılık (Puantilizm). Ing. point: nokta) terimi de kullanılmıştır. Yine aynı anlamda Divizyonizm (ing. division: bölme, ayırma) sözcüğünü kullananlarda da rastlanmakla birlikte, boyanın sürülme yöntemini anlatan bu terim resim tekniğine ilişkindir. Bu teknik, Yeni izlenimciliğin temelini oluşturmuştur. Georges Seurat ve Paul Signac başta olmak üzere Yeni izlenimciler, ışığın ye rengin bilimsel optik ilkelere göre ayrıştırılması gerektiğini, oysa izlenimcilerin doğayı renk ve ışığın ani görüntülerine dayanarak betimlediklerini öne sürdüler. Yeni izlenimcilik özellikle 1880’li yıllarda geçerlik buldu.
Yeni izlenimcilik, sanat eleştirmeni Félix Fénéon tarafından ortaya atılmış bir sanat terimidir. 19. yüzyılın son dönemlerinde ortaya çıkmış Fransız akımı tanımlamakta kullanılır. Bu akım pointilist tekniklerin kullanımı, izlenimciliği özellikle şekil bazında daha netleştirmek gibi özelliklere sahiptir.

  • Sanat eleştirmeni Félix Fénéon tarafından 1886 yılında ortaya atılmış bir terimidir.
  • Bu Fransız akımı Georges Seurat tarafından ortaya çıkmıştır.
  • Seurat’ın baş yapıtı A Sunday Afternoon on the Island of La Grande Jatte, bu akımın başlangıcına işaret eder.
  • Resim kuramı renklerin bölünmesine ve optik karışıma dayandırılmıştır.
  • Pointilist tekniği sıklıkla kullanılmıştır.
  • 19.yy’da renk teorisinin geliştirilmesi bu stilin gelişmesinde büyük rol oynamıştır.
  • Charles Angrand, Georges Lemmen, Henri Edmond Cross bu akımın temsilcilerindendir.

          
Asniéres'de Yıkananlar,1884,GEORGES SEURAT

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder